Psychologiczne metody leczenia zaburzeń lękowych można podzielić na cztery kategorie: -terapie poznawcze, próbujące zmienić· nastawienie pacjenta do siebie i do interakcji społecznych, -trening umiejętności społecznych (trening asertywności), -techniki relaksacyjne, -ćwiczenia interakcji (interakcja w bezpiecznych warunkach). W badaniach skuteczności metod leczenia lęku porównywane są różne terapie. Nie można wyciągnąć całkowicie jednoznacznych wniosków o wyższości którejkolwiek z metod. Najczęściej badacze dochodzą do wniosku, że dwie lub trzy metody są bardziej skuteczne niż brak terapii, ale wszystkie charakteryzują się podobną efektywnością.
W testach porównawczych najbardziej efektownymi metodami leczenia fobii okazały się te, które łączą cechy dwóch lub więcej metod terapii np. metoda poznawczo - behawioralna. Opracowano np. skuteczny poznawczo - behawioralny zestaw metod leczenia lęku obejmujący ćwiczenia w rozpoznawaniu myśli leżących u źródła problemów, zajęcia praktyczne polegające na symulowaniu interakcji w sytuacjach relacji lękotwórczych, ćwiczenia związane z restrukturyzacją poznawczą i "zadania domowe", czyli interakcje w życiu codziennym.
Opisano również trójczłonową, złożoną metodę leczenia zawierającą elementy poznawcze (terapię racjonalno - emotywna i restrukturyzacja poznawcza), behawioralne (trening asertywności, trening umiejętności komunikowania się, ćwiczenia behawioralne) i fizjologiczne (trening relaksacyjny i systematyczne "odwrażliwianie"). Terapia złożona ma na celu osiągnięcie poprawy w kilku dziedzinach (zmiana niskiej samooceny, poprawa umiejętności społecznych, autoprezentacja itp.), wywrze zatem z reguły lepszy efekt na całej grupie objawów niż każda z poszczególnych metod skupiających się na jednym problemie.